Τρίτη 24 Φεβρουαρίου 2015

Η θεωρία των πάντων (2014)

Η εκπληκτική ανθρώπινη ιστορία ενός από τα μεγαλύτερα μυαλά που γνώρισε ποτέ η ανθρωπότητα, του Στίβεν Χόκινγκ, ξεδιπλώνεται στη βιογραφική αυτή ταινία, από τα φετινά φημολογούμενα μεγάλα οσκαρικά φαβορί, χάρη στην ερμηνεία του Έντι Ρέντμεϊν (ΟΙ ΑΘΛΙΟΙ) που τον υποδύεται.

Η ΘΕΩΡΙΑ ΤΩΝ ΠΑΝΤΩΝ
Η ταινία βασίζεται σε υλικό από το βιβλίο της πρώην συζύγου του, Τζέιν Χόκινγκ (Φελίσιτι Τζόουνς), “Traveling to Infinity: My Life with Stephen Hawking”, σε σκηνοθεσία του ήδη βραβευμένου με Όσκαρ για το ντοκιμαντέρ MAN ON WIRE (2009), Τζέιμς Μαρς.

Στην ταινία, ακολουθούμε τον Στίβεν Χόκινγκ από το 1963, όπου σπουδάζει στο Κέιμπριτζ κι ερωτεύεται τη συμφοιτήτρια και μετέπειτα σύζυγό του Τζέιν Γουάιντ, μέχρι τη συνεχιζόμενη, από τα 21 του χρόνια έως και σήμερα, μάχη του, μετά τη διάγνωσή του με τη νόσο του κινητικού νευρώνα που τον καθήλωσε σε αναπηρικό καροτσάκι, επιτρέποντάς του την επικοινωνία μόνο μέσω συσκευής ομιλίας.
                      
Παράλληλα, παρακολουθούμε τις καινοτόμες και αιχμηρές απόψεις του Χόκινγκ για τη Φυσική και την πρωτοποριακή έρευνά του που προκάλεσε το θαυμασμό των καθηγητών του και που τελικά οδήγησε στην ρηξικέλευθη θεωρία του για το σύμπαν. Βλέπουμε και τη γεμάτη αγάπη, περίπλοκη σχέση του με τη γυναίκα που τον στήριξε σε όλα τα πρώτα δύσκολα χρόνια, προκειμένου εκείνος να συνεχίσει να ψάχνει τη μία και μοναδική αιτιολογική εξίσωση για το σύμπαν και το χρόνο.


Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2015

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΜΕ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΛΟΤΗ ΠΕΤΡΟΒΙΤΣ - ΑΝΔΡΟΥΤΣΟΠΟΥΛΟΥ

(από την επίσκεψή της στο Ράλλειο Γυμνάσιο τη Δευτέρα 2-2-2015)
Θέλατε από μικρή να γίνετε συγγραφέας ή το αποφασίσατε σε μεγαλύτερη ηλικία;
Όταν είναι κανείς μικρός, θέλει να γίνει πολλά πράγματα. Μεγαλώνοντας, ανακαλύπτει τις ικανότητές του και τις διερευνά. Έτσι κι εγώ, μικρή ήθελα να γίνω πιανίστας, ζωγράφος, διευθυντής ορχήστρας κ.ά.  Επαιδή όμως τότε τα αγόρια της οικογένειας και της παρέας δε με έπαιζαν, καθόμουν κάτω από ένα δεντράκι και σκεφτόμουν ιστορίες. Μια μέρα σκέφτηκα να τις γράψω κιόλας για να κάνω με αυτό τον τρόπο φίλους. έτσι άρχισα να γράφω και δεν το θεώρησα ποτέ επάγγελμα...
Αν δε γινόσαστε συγγραφέας, τι άλλο θα μπορούσατε να είχατε γίνει;
Δεν ξέρω πώς θα τα είχε φέρει η ζωή... Ίσως αρχιτέκτονας.
Έχετε νιώσει ποτέ κουρασμένη ψυχικά κατά τη διάρκεια της συγγραφής ενός βιβλίου;
Φυσικά και κουράζομαι. Ευτυχώς που μπορώ να κουράζομαι, γιατί αλλιώς δεν θα ήμουν άνθρωπος. Κούραση σημαίνει ότι κάνεις κάτι. Ευτυχώς που μπορώ και κουράζομαι. Το να έχεις κενό χρόνο (αυτός είναι ο σωστός όρος, όχι ελεύθερος)  και να κάνεις ανοησίες το θεωρώ ασήμαντο και προτιμώ να κουράζομαι. Ελεύθερος χρόνος  είναι όλη η μέρα, αφού ο άνθρωπος έχει την ελευθερία να κάνει αυτό που θέλει και να μην ξοδεύει τη μέρα του σε ανοησίες.

Τι είδους βιβλία σας αρέσει να διαβάζετε;
Λογοτεχνικά κυρίως γιατί αυτός είναι και ο τομέας μου και γιατί μπορώ να χαλαρώσω πιο εύκολα με ένα λογοτεχνικό βιβλίο.

Εμπνέεστε από άλλους συγγραφείς ή βιβλία;
Διαβάζω πολλά βιβλία και γενικά εμπνέομαι από πολλά πράγματα. Λάτρευα, όμως, την Πηνελόπη Δέλτα που την είχα υιοθετήσει ως γιαγιά μου...
Σας έχουν εμπνεύσει τα ταξίδια σας;
Έχω κάνει πολλά ταξίδια για λόγους επαγγελματικούς και με έχουν εμπνεύσει. Το θέμα είναι η άσκηση της φαντασίας...
Ποιο από τα βιβλία σας είναι το αγαπημένο σας;

Τα βιβλία είναι παιδιά των δημιουργών τους. Όλα τα παιδιά σου τα αγαπάς.

Συνδέονται κάποια από αυτά με την προσωπική σας ζωή;

Λίγα είναι τα αυτοβιογραφικά που συνδέονται με τη ζωή μου. Μου θυμίζουν την ιστορία του τόπου μου...
         -------------------------------------------------
(σχετικά με το βιβλίο της "Αμίλητη αγάπη")
Πώς προέκυψε αυτός ο τίτλος;
Καταλαβαίνω τον καημό των παιδιών για τον τίτλο. Τον τίτλο μπορεί να τον έχεις βρει από πριν ή να τον βρεις στο τέλος ή να τον αλλάξεις στην πορεία. Το τελευταίο έγινε με την "Αμίλητη αγάπη".
Πώς αποφασίσατε ένας από τους ήρωες του έργου να είναι άτομο με ειδικές ανάγκες;
Με ενδιαφέρει πολύ το θέμα των ανθρώπων με ειδικές ανάγκες. Υπάρχουν άνθρωποι τυφλοί, ανάπηροι που έχουν γίνει επιστήμονες ή καλλιτέχνες ξεπερνώντας το πρόβλημά τους. Η κοινωνία οφείλει να τους βοηθήσει. Το θέμα δεν είναι μόνο δικό τους. Για τον ήρωα του βιβλίου μου δε χρειάστηκε να κάνω κάτι ιδιαίτερο. Τον είχα ήδη έτοιμο.... 
Πώς επιλέξατε να ασχοληθείτε με ένα τόσο επίκαιρο θέμα;
Τα καινούρια θέματα προκαλούν πάντα το ενδιαφέρον ενός συγγραφέα. Ο ναζισμός είναι φρικτό πράγμα. Το bullying είναι ανανδρεία, δηλ. τα βάζει κάποιος με έναν αδύναμο και αυτό είναι πράγματι φαινόμενο του καιρού μας σε αυτή την έκταση και πιο φρικτό από το ναζισμό. Έναν άνθρωπο που έχει λιγότερες ικανότητες πρέπι να τον βοηθάμε...
Είχατε κάποια σχετική προσωπική εμπειρία;
Ένιωσα από μικρή το ρατσισμό και δεν άντεξα το ναζισμό. Δεν μπορώ να εξηγήσω το φαινόμενο του ρατσισμού. Η όποια διαφορά ανάμεσα στους ανθρώπους πρέπει να είναι αποδεκτή.
Γιατί παρουσιάζετε την ηρωίδα ευκολόπιστη;
Για να έχει πλοκή και ενδιαφέρον η υπόθεση, αλλά και για να δείξω στους νέους ότι δεν πρέπει να πείθονται εύκολα, ειδικά στις μέρες μας που έχουν στη διάθεσή τους τόσες πηγές γνώσης και ενημέρωσης.
Γιατί το βιβλίο σας δεν έχει ξεκάθαρο τέλος;
Γιατί θέλω να αποφασίσει ο αναγνώστης τι θα γίνει...
Πόσο καιρό κράτησε η συγγραφή της "Αμίλητης αγάπης";
Αυτό το βιβλίο μού πήρε έξι μήνες για να ολοκληρωθεί. Κουράστηκα πολύ. Και ευτυχώς που κουράστηκα!
     
Σεβαστή Μουτεβελή - Αντωνία Σηφακάκη - Ταβιθά Φουστέρη
                                                   

Τρίτη 17 Φεβρουαρίου 2015

“Safer Internet Day” από τη Microsoft Hellas και «Το Χαμόγελο του Παιδιού»

Η Microsoft Hellas σε συνεργασία με «Το Χαμόγελο του Παιδιού» και με αφορμή την Ημέρα Ασφαλούς Πλοήγησης στο Διαδίκτυο (10-2), πραγματοποίησε ειδική εκδήλωση με στόχο την ευαισθητοποίηση των νέων σε θέματα ασφάλειας και σωστής συμπεριφοράς στο διαδίκτυο. 

Το σχολείο μας προσκλήθηκε στην εκδήλωση με αντιπροσωπεία 15 μαθητριών, μεταξύ των οποίων η συμμαθήτριά μας Χρ. Αρώνη.

Οι μαθητές που παρακολούθησαν την εκδήλωση στις εγκαταστάσεις της Microsoft ενημερώθηκαν από ειδικούς για την ασφαλή πλοήγηση στο Διαδίκτυο και κατέθεσαν τις απόψεις και τους προβληματισμούς τους, εστιάζοντας στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης. 



                       




    Όπως στη ζωή θέτουμε και ακολουθούμε άγραφους κανόνες που μας προστατεύουν από τους κινδύνους, έτσι και στην περιήγησή μας στο διαδίκτυο θα πρέπει να χρησιμοποιούμε ορισμένα «φίλτρα», προκειμένου να είμαστε ασφαλείς.
                                  Be Socially Safe”, λοιπόν!




Ο Παπαλάγκι,Έριχ Σόερμαν


Ο Παπαλάνγκι


Οι λόγοι του φύλαρχου Τουιαβίι από το νησί Τιαβέα του Νότιου Ειρηνικού

εικονογράφηση: Maxime Van Eerd - Schenk
μετάφραση: Κατερίνα ΛιάπτσηΔημοσθένης Δασκόπουλος
Ύψιλον, 2005
125 σελ.



Ποιος είναι ο Παπαλάνγκι; Σύμφωνα με τον Έριχ Σόερμαν, ιεραπόστολο στα νησιά Τιαβέα του Ειρηνικού, αυτό το όνομα δίνουν οι "άγριοι" και "απολίτιστοι" στο σύγχρονο άνθρωπο· τον άνθρωπο που ζει μέρα νύχτα στον ίδιο χώρο με πολλούς συγκατοίκους (πολυκατοικία) χωρίς να ξέρει τους διπλανούς του, που σκέφτεται χωρίς σταματημό για να μη θεωρηθεί κουτός, που διαβάζει τα πάντα επειδή, δήθεν, τον αφορούν, που προσπαθεί να φύγει με τις μηχανές του το σαββατοκύριακο για να γλιτώσει από την προσδιορισμένη και περιχαρακωμένη ζωή του και μ' αυτόν τον τρόπο δικαιολογεί την αλλοτριωμένη και υποδουλωμένη καθημερινότητά του.
Μια καταπληκτική μαρτυρία!

ΜΕΡΙΚΑ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑΤΑ:

Ο Παπαλάγκι έχει τόσα επαγγέλματα όσες είναι οι πέτρες μέσα στη λίμνη. Κάθε πράξη του την κάνει επάγγελμα. Είναι ωραίο να φέρνει κανείς μια φορά νερό από την πηγή, ακόμη και περισσότερες φορές την ίδια μέρα. Όποιος όμως πρέπει από την ανατολή μέχρι την δύση του ηλίου και κάθε ημέρα ξανά και κάθε ώρα, όσο φτάνει η δύναμή του, να κουβαλάει συνέχεια νερό - αυτός τελικά θα πετάξει με οργή τον κουβά μακριά του αγανακτισμένος για τα δεσμά στο κορμί του. Γιατί τίποτα δεν είναι τόσο δύσκολο για τον άνθρωπο, όσο να κάνει πάντα το ίδιο ακριβώς πράγμα.


Και γι' αυτό μέσα στους ανθρώπους των επαγγελμάτων ζει ένα φλογερό μίσος. Όλοι αυτοί έχουν στην καρδιά τους κάτι σαν ζώο, που το συγκρατούν δεσμά, που επαναστατεί και που όμως δεν μπορεί να ελευθερωθεί. Και όλοι συγκρίνουν μεταξύ τους τα επαγγέλματά τους, γεμάτοι φθόνο και μίσος, μιλάν για ανώτερα και κατώτερα επαγγέλματα, παρ' όλο που όλα τα επαγγέλματα δεν είναι παρά μισοδουλειές. Γιατί ο άνθρωπος δεν είναι μόνο χέρι ή μόνο πόδι ή μόνο κεφάλι, είναι όλα μαζί ενωμένα. Χέρι, πόδι και κεφάλι θέλουν να είναι μαζί. Μόνο όταν όλα τα μέλη και οι αισθήσεις ενεργούν από κοινού μπορεί μια ανθρώπινη καρδιά να γιατρευτεί από χαρά, ποτέ όμως όταν μόνο ένα μέρος του ανθρώπου έχει ζωή και τα άλλα πρέπει να είναι όλα νεκρά. Αυτό προξενεί στον άνθρωπο σύγχυση, απελπισία ή αρρώστια».

Ο Παπαλάνγκι είναι ένας άνθρωπος με εντελώς δική του λογική.
Κάνει πολλά που δεν έχουν νόημα και τον αρρωσταίνουν κι όμως τα εξυμνεί και τραγουδά τραγούδια γι’ αυτά του τα κατορθώματα

Μόνο μια και μοναδική φορά συνάντησα κάποιον άνθρωπο που είχε πολύ χρόνο, που δεν παραπονιότανε ποτέ ότι του λείπει, αυτός όμως ήταν φτωχός, βρόμικος και περιφρονημένος. Οι άνθρωποι απόφευγαν να περάσουν από δίπλα του και κανένας δεν τον πρόσεχε. Εγώ δεν καταλάβαινα αυτή τη συμπεριφορά, γιατί το βάδισμά του ήταν χωρίς βιασύνη και τα μάτια του είχαν ένα ήρεμο, φιλικό χαμόγελο. 'Οταν τον ρώτησα, το πρόσωπό του συσπάστηκε και είπε θλιμμένα: "Ποτέ δεν ήξερα να εκμεταλλευτώ τον χρόνο μου, γι' αυτό και είμαι ένας φτωχός, περιφρονημένος φουκαράς." Ο άνθρωπος αυτός είχε χρόνο, κι αυτός όμως δεν ήταν ευτυχισμένος.

Μια Ευρωπαϊκή καλύβα έχει τόσα πράγματα, που ακόμη κι αν κάθε άντρας ενός χωριού της Σαμόα γέμιζε την αγκαλιά του με αυτά, δεν θα έφτανε ολόκληρο το χωριά για να την αδειάσουν. Σε μιά μόνο καλύβα, υπάρχουν τόσο πολλά πράγματα, ώστε πολλοί λευκοί αρχηγοί χρειάζονται πολλούς άντρες και γυναίκες, που δεν κάνουν τίποτε άλλο, από το να τοποθετούν αυτά τα πράγματα στην θέση τους και να τα καθαρίζουν από την σκόνη. Ακόμη και η πιό μεγάλη Ταοπού, ξοδεύει πολύ χρόνο για να μετρά όλα τα πολλά της πράγματα, να τα τακτοποιεί, και να τα καθαρίζει.

Οι άντρες και οι γυναίκες του λευκού κόσμου θα θρηνούσαν μέσα στις καλύβες μας, και θα έτρεχαν να μαζέψουν ξύλα, και το καύκαλο της χελώνας, γυαλιά, σύρματα, παρδαλές πέτρες, και πολλά ακόμη, από το πρωί μέχρι το βράδυ θα κινούσαν τα χέρια και τα πόδια τους, μέχρι η καλύβα τους να γέμιζε μικρά και μεγάλα πράγματα. Πράγματα που καταστρέφονται εύκολα, που μπορεί να τα αφανίσει κάθε φωτιά, και κάθε τροπική βροχή, έτσι που πάντα να πρέπει να φτιάχνονται καινούργια.

Γι αυτό και τα πρόσωπα των λευκών είναι συχνά τόσο κουρασμένα και θλιμμένα, γι’αυτό μόνο ελάχιστοι από αυτούς βρίσκουν τον καιρό να δουν τα πράγματα του Μεγάλου Πνεύματος, να παίξουν στην πλατεία του χωριού, να γράψουν τραγούδια και να τα τραγουδήσουν χαρούμενα, να χορέψουν την ημέρα της γιορτής, και να χαρούν τα μέλη τους, όπως είναι καθορισμένο για όλους εμάς.

Αυτοί πρέπει να αποκτούν πράγματα. Πρέπει να προσέχουν τα πράγματά τους να μην τους τα κλέψουν. Τα πράγματα γαντζώνονται πάνω τους, και σέρνονται, σαν τα μικρά μυρμήγκια της άμμου. Με απόλυτη ψυχρότητα κάνουν κάθε είδους έγκλημα για να αποκτήσουν πράγματα.
Πολεμούν ο ένας τον άλλον, όχι για την Τιμή τους, ούτε για να μετρήσουν την πραγματική τους δύναμη, αλλά μόνο και μόνο για τα πράγματα.


Ο Παπαλάνγκι άγαπάει πολύ το στρογγυλό μέταλλο και το βαρύ χαρτί, όμως αγαπάει και αυτό που δεν πιάνεται και που όμως υπάρχει - το χρόνο. Κάνει πολύ φασαρία και λέει πολλές ανοησίες γι ‘ αυτόν .
Παρόλο που ο χρόνος ποτέ δεν είναι περισσότερος απ’ όσο χωράει στο διάστημα μεταξύ ανατολής και δύσης του ήλιου, για τον Παπαλάνγκι ποτέ δεν είναι αρκετός.
Πιστεύω ότι ο χρόνος ξεγλιστρά από τα χέρια του σαν το φίδι στην υγρή παλάμη, ακριβώς επειδή τον κρατά πολύ σφιχτά. δεν τον αφήνει να συνέλθει. τον κυνηγά πάντα με απλωμένα χέρια, δεν τον αφήνει να ησυχάσει, να ξαπλωθεί στον ήλιο. Θέλει ο χρόνος να ‘ναι πάντα κοντά του, τον θέλει να τραγουδά και να μιλά. Ο χρόνος όμως είναι σιωπηλός και ειρηνικός και αγαπά την ησυχία και το άραγμα στο στρώμα.
Ο Παπαλάνγκι δεν έχει καταλάβει τι είναι ο χρόνος, δεν τον έχει αντιληφθεί σωστά και γι ‘ αυτό τον κακοποιεί με τις ωμές του συνήθειες.


Ο Παπαλάγκι κατοικεί σαν το μύδι σ΄ ένα σκληρό καβούκι. Ζει ανάμεσα σε πέτρες όπως η σκολόπεντρα μέσα στις ρωγμές της πετρωμένης λάβας. Πέτρες είναι γύρω του, δίπλα του και πάνω του. Η καλύβα του μοιάζει μ’ ένα όρθιο μπαούλο από πέτρα. Ένα μπαούλο με πολλά συρτάρια και πολλές τρύπες.
Από ένα μόνο σημείο μπορεί κανείς να μπει και να βγει στο πέτρινο καβούκι.
Το σημείο αυτό ο Παπαλάγκι το ονομάζει είσοδο, όταν μπαίνει στην καλύβα και έξοδο όταν βγαίνει, παρ’ όλο που και τα δύο είναι ένα και το ίδιο πράγμα.
Στο σημείο αυτό λοιπόν υπάρχει μια μεγάλη σανίδα που πρέπει κανείς να τη σπρώξει με δύναμη για να μπορέσει να μπει στην καλύβα. Ακόμη όμως βρίσκεται στην αρχή και θα πρέπει να σπρώξει πολλές ακόμη σανίδες, ώσπου να βρεθεί πραγματικά μέσα στην καλύβα.
Στις καλύβες τώρα συμβαίνει να κατοικούν περισσότεροι άνθρωποι απ’ όσοι ζουν σ’ ένα μόνο χωριό της Σαμόας και γι’ αυτό πρέπει κανείς να ξέρει ακριβώς το όνομα της Άϊγκα (οικογένειας) που θέλει να επισκεφτεί. Γιατί κάθε Άϊγκα έχει για τον εαυτό της ένα ιδιαίτερο μέρος του πέτρινου μπαούλου, ή επάνω ή κάτω ή στο κέντρο, αριστερά ή δεξιά ή στη μέση.
Και η μια Άϊγκα συχνά δεν ξέρει τίποτα απολύτως για τις άλλες, λες και δεν τους χωρίζει μόνο ένας πέτρινος τοίχος, αλλά είναι σαν να βρίσκονται ανάμεσά τους βουνά και λαγκάδια και πολλές θάλασσες. Συχνά δεν ξέρουν τα ονόματά τους, κι αν συναντηθούν στην τρύπα της εισόδου χαιρετιούνται μόλις και μετά βίας ή μουρμουρίζουν μέσα από τα δόντια τους κάτι στον άλλο σαν κάτι εχθρικά έντομα. Σαν να τους εξοργίζει το ότι είναι υποχρεωμένοι να ζουν τόσο κοντά ο ένας με τον άλλο....

Κυριακή 15 Φεβρουαρίου 2015

Σημερα, 15/2

Σήμερα, 15 Φεβρουαρίου, γιορτάζονται πολλά γεγονότα...

---------------------------------

Σημερα γιορτάζεται η Εθνική Ημέρα Σερβίας.
Να πώς γιορτάζει αυτή τη μέρα η Google:
Εθνική ημέρα Σερβίας 2015


Σήμερα επίσης γιορτάζεται και η 50ή επέτειος της καναδικής σημαίας. Κάπως έτσι γιορτάζεται αυτή η επέτειος από τη Google:


Σήμερα είναι και η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου!


 Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού
 Καρκίνου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15
 Φεβρουαρίου, με πρωτοβουλία της Διεθνούς
 Ένωσης Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά 
 (ICCCPO).

 Σχεδόν 250.000 παιδιά σε όλο τον κόσμο πάσχουν 

 από διάφορες μορφές καρκίνου, το 80% των 
 οποίων στις χώρες μέσου και χαμηλού 
 εισοδήματος.
 Στη χώρα μας, περίπου 300 παιδιά
 προσβάλλονται ετησίως από καρκίνο, κυρίως
 από λευχαιμία. Το 70% από αυτά
 θεραπεύεται, λόγω της επάρκειας φαρμάκων
 και καταρτισμένου επιστημονικού
 προσωπικού.
 Αντίθετα, στις χώρες του τρίτου κόσμου τα
 ποσοστά θνησιμότητας είναι δυστυχως πολύ
 υψηλά!

Εργασία: Ινδιάνος Σιάτλ, Ένα παλιό μήνυμα για το σύγχρονο κόσμο

Εργασία από τις μαθήτριες Λ. Διακονή και Κ. Μπάρλα για να μας γνωρίσουν τη φυλή των Ινδιάνων Σιάτλ 

Παρασκευή 13 Φεβρουαρίου 2015

Ινδιάνος Σιάτλ, Ένα παλιό μήνυμα για το σύγχρονο κόσμο


Το "ΧΑΜΟΓΕΛΟ του ΠΑΙΔΙΟΥ" μαζί μας!

 Αποτέλεσμα εικόνας για χαμογελο του παιδιου
Την Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου 2015 ο ψυχολόγος του "Χαμόγελου του παιδιού" κ. Στέφανος Αλεβίζος βρέθηκε κοντά μας, με σκοπό να συναντήσει όλες τις μαθήτριες της Β΄τάξης και να συνομιλήσει μαζί τους για την ενδοσχολική βία. Καταθέντοντας την εμπειρία του τόσο από την επαφή του με μαθητές, όσο και από την εθνική τηλεφωνική γραμμή SOS 1056, αναζήτησε με τις μαθήτριες τα χαρακτηριστικά και τα αίτια του σχολικού εκφοβισμού, αλλά και τρόπους αντιμετώπισης του φαινομένου.




Οι μαθήτριες καταθέτουν τις εντυπώσεις τους:

"Την Τετάρτη 4 Φεβρουαρίου υποδεχτήκαμε στο σχολείο μας θερμά τον κ. Στέφανο, ψυχολόγο από το "Χαμόγελο του παιδιού". Αφού μας συστήθιηκε, μας παρουσίασε τον εθελοντικό αυτό οργανισμό και τις δράσεις του. Με παραστατικότητα μοιράστηκε μαζί μας μερικές από τις εμπειρίες του σχετικά με το σχολικό εκφοβισμό, τις οποίες συζητήσαμε και, μάλιστα, μας ζήτησε να καταθέσουμε την άποψή μας, Μάθαμε τόσα πολλά και ενδιαφέροντα..."
                                                         Σεβαστή Μουτεβελή 


"Η επίσκεψη του κ. Στέφανου ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα! Μας διηγήθηκε μια ιστορία από την εμπειρία του ως ψυχολόγου του "Χαμόγελου του παιδιού" και όλες ακούγαμε με πολλή προσοχή, χωρίς να μιλάμε.Θέλουμε να έρθει ξανά..."
                                                                  Βίκυ Κολοβού    


Τρίτη 10 Φεβρουαρίου 2015

Η συγγραφέας Λ. Πέτροβιτς στο σχολείο μας!

Τη Δευτέρα 2-2-2015 η κ. Λότη Πέτροβιτς επισκέφθηκε το Σχολείο μας και συζήτησε με τις μαθήτριες της Β΄τάξης, με αφορμή το βιβλίο της "Αμίλητη αγάπη". Με πολλή υπομονή άκουσε τους προβληματισμούς, μοιράστηκε μαζί μας εμπειρίες της και απάντησε σε όλες τις ερωτήσεις μας...Την ευχαριστούμε πολύ!!!
                                Η δημοσιογραφική μας ομάδα επί τω έργω...



                   
                                   Έργο της συμμαθήτριάς μας Ε. Τάσσι






Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Σαν σήμερα 8/2

Σαν σημερα, στις 8 Φεβρουαρίου 1828 γεννιέται στη Ναντ ο ''πατερας'' του Φιλέα Φογκ. Ασφαλώς και μιλάμε για τον πασιγνωστο Ιούλιο Βερν, τον συγγραφέα που κατάφερε να εξάψει τη φαντασία μικρών και μεγάλων, συνδιάζοντας τη πραγματικότητα με το μύθο. 

Σάββατο 7 Φεβρουαρίου 2015

Διατροφικά tips απ' όλο τον κόσμο

Πώς να μην έρθετε σε μια δύσκολη θέση ενώ ταξιδεύετε ή όταν ασχολείστε με ξένους την ώρα του φαγητού.Μερικά ιδιαίτερα παράξενα,ωστόσο όμως κάποιος ξενος μπόρει να προσβληθεί αν δε τηρηθει κάποιο από αυτά...


1.Στην Κίνα, δεν δείχνετε τα ξυλάκια σας στους ανθρώπους

2.Στην Κορέα δεν αρχίζετε να τρώτε μέχρι να αρχίσει το γεύμα ο μεγαλύτερος στο τραπέζι.



3.Στη Χιλή, δεν τρώνε με τα χέρια ... Ποτέ ... ακόμη και πίτσα.

4.Στην Ιταλία, δεν ζητούν πρόσθετα τυρί. Αν το κάνετε, μπορείτε να προσβάλλετε τον σεφ.

5.Στη Τανζανία, βεβαιωθείτε ότι έχετε πάει για δείπνο 20 λεπτά αργότερα. Εάν πάτε νωρίς, θα προσβάλλετε τον οικοδεσπότη.



6.Στη Ρωσία κενά μπουκάλια βότκας θα πρέπει πάντα να υπάρχουν στο πάτωμα. Αν τα επιστρέψτε στο ράφι θεωρείται ως κακός οιωνός.


7. Στην Ιαπωνία, δεν πρέπει να περάσετε τρόφιμα σε άλλον με chopsticks, επειδή οι ράβδοι που χρησιμοποιούνται για να μεταφερθούν τα οστά του στην αποτέφρωση κηδεία και μετά τα χρησιμοποιούν για τη μεταφορά των τροφίμων θεωρείται ασέβεια.


8. Στη Ρωσία, δεν γλείφουν το φαγητό από ένα μαχαίρι. Θεωρείται πολύ αγενές.





9.Στην Κίνα δεν θα πρέπει να κόψεις τα noodles από το πίατο σου κατά τη διάρκεια των γευμάτων. Τα μακριά ζυμαρικά συμβολίζουν μεγάλη διάρκεια ζωής και η κοπή των noodles συμβολίζουν ... συντόμευση της ζωής.


10. Στην Ινδονησία, στο γεύμα πάντα προσπαθούν να κρατήσουν και τα δύο χέρια πάνω στο τραπέζι.


11.Στην Ιταλία, πάντα ευγενικά να αρνηθείς την πρώτη πρόσκληση για δείπνο. Όταν το πουν αναπόφευκτα για δεύτερη φορά - πάντα να δέχεσαι.


12. Τζαμάικα, άνθρωποι πιστεύουν ότι αν τα παιδιά τρώνε κοτόπουλο, πριν μάθουν να μιλούν, ποτέ δεν θα μάθουν να μιλούν. Έτσι, δεν τρέφονται τα μωρά με κοτόπουλο.



13. Νιγηρία, πίστευαν ότι τα παιδιά που τρώνε αυγά, γίνονται κλέφτες. 


14. Στη Γαλλία τρώτε αργά. Το βιαστικό θεωρείται αγένεια.



15.Στην Ιαπωνία, δεν εγκαταλείπουν ποτέ τα ξυλάκια όρθια στο φαγητό. Συνήθως αυτό γίνεται από τις οικογένειες στο σπίτι τους ως προσφορά στους νεκρούς, αλλά στο εστιατόριο θεωρείται προσβολή για τον ιδιοκτήτη.


16. Την Ινδία, το Αφγανιστάν και σε όλο τον μουσουλμανικό κόσμο τρώνε το φαγητό, με το δεξί χέρι και όχι με το αριστερό. Το αριστερό χέρι χρησιμοποιείται για τον ατομικό καθαρισμό στην Ανατολή, έτσι ώστε η χρήση του για τα τρόφιμα θεωρείται ακάθαρτη.


17. Στη Γαλλία, δεν αφήνουν φαγητό στο πιάτο και να ζητήσεις ένα κουτί για τα περισσεύματα. Αυτό σημαίνει ότι δεν σας αρέσει το φαγητό.



18. Στη Γερμανία, το μόνο αποδεκτό φαγητό που μπορείς να φας με τα δάχτυλά σου είναι το ψωμί.


19. Στο Καζακστάν όταν θα σερβίρετε το τσάι, θα βάλετε μόνο μισό φλιτζάνι. Μην ζητάτε περισσότερο, επειδή ένα πλήρες φλυτζάνι σημαίνει ότι θέλετε το κράτος να χαθεί.


20. Αζερμπαϊτζάν δεν χύνεις το αλάτι, καθώς θεωρείται ότι αυτό οδηγεί σε μια φιλονικία. Αν χυθεί το αλάτι, συνήθως πασπαλίζεις από πάνω με ζάχαρη για την αντιμετώπιση διαμάχης.


21.Στην Αίγυπτο, δεν ζητούν αλατιέρα. Θα προσβάλλουν το μάγειρα.


22.Στη Γαλλία ποτέ δεν μοιράζονται το λογαριασμό. Είτε πληρώνουν για τα πάντα, ή δεν πληρώνουν καθόλου. Όλα τα άλλα είναι ένα σημάδι υποτιμητικό.


23.Στην Εσθονία, φροντίστε να φιλήστε το ψωμί που έπεσε στο έδαφος πριν το πετάξετε.


24. Στη Νότια Κορέα, όταν πίνετε κάτι, γυρίστε το κεφάλι σας και κοιτάξτε από την άλλη μεριά.